-
Tytuł
-
Dzieła przedkopernikańskie
-
Opis
-
Astronomia w czasach przed Kopernikiem ujęta była przede wszystkim w ramy badań dwóch uczonych: Arystotelesa (384–322 r. p.n.e.) i Ptolemeusza (ok. 100–ok. 168). Opisany przez Arystotelesa teoretyczny model Wszechświata z Ziemią jako nieruchomym centrum oraz Słońcem, Księżycem i planetami krążącymi wokół Ziemi ruchem kołowym jednostajnym na tle nieruchomych gwiazd znalazł swój pełen wyraz w „Almageście” Ptolemeusza.
-
Opisany przez Arystotelesa teoretyczny model Wszechświata z Ziemią jako nieruchomym centrum oraz Słońcem, Księżycem i planetami krążącymi wokół Ziemi ruchem kołowym jednostajnym na tle nieruchomych gwiazd znalazł swój pełen wyraz w „Almageście” Ptolemeusza. Dzieło to, zatytułowane w greckim oryginale „Megále Sýntaxis”, rozpowszechniło się w średniowiecznej Europie pod pochodzącą z języka arabskiego nazwą „Almagestum”, po tym jak na łacinę przełożono sporządzone w IX w. tłumaczenie z greki na język arabski. Przekładu tego dokonał ok. roku 1175 Gerard z Cremony (ok. 1114–1187), którego tekst ukazał się drukiem po raz pierwszy w Wenecji w 1515 r. Dopiero w XV w. pojawiły się dwa bezpośrednie przekłady z oryginału greckiego, których autorami byli Jerzy z Trapezuntu (Georgius Trapezuntius, 1395–1484) i Johannes Regiomontanus (1436–1476). Regiomontanus razem ze swoim nauczycielem Georgiem Peuerbachem (1423–1461) dokonali skrócenia dzieła Ptolemeusza, które wydali pod tytułem „Epitome Almagesti”. Georg Peuerbach był także autorem „Theoricae novae Planetarum”, dzieła będącego jednym z dwóch popularnych podręczników astronomii obok „Sphaera Mundi” Johannesa de Sacrobosco (1195–1256).
(Magdalena Awianowicz)