Urania Propitia Sive Tabulae Astronomicae mire faciles, vim hypothesium physicarum a Kepplero proditarum complexae; facillimo calculandi compendio, sine ullâ Logarithmorum mentione, phaenomenis satisfacientes. Quarum usum pro tempore praesente, exacto, & futuro, (accedente insuper facillimâ superiorum Saturni & Jovis ad exactiorem, & coelo satis consonam rationem, reductione) duplici idiomate, Latino & vernaculo succincte praescriptum cum Artis Cultoribus communicat Maria Cunitia
Pozycja
-
Tytuł
-
Urania Propitia Sive Tabulae Astronomicae mire faciles, vim hypothesium physicarum a Kepplero proditarum complexae; facillimo calculandi compendio, sine ullâ Logarithmorum mentione, phaenomenis satisfacientes. Quarum usum pro tempore praesente, exacto, & futuro, (accedente insuper facillimâ superiorum Saturni & Jovis ad exactiorem, & coelo satis consonam rationem, reductione) duplici idiomate, Latino & vernaculo succincte praescriptum cum Artis Cultoribus communicat Maria Cunitia
-
Tytuł ujednolicony
-
Urania Propitia
-
Opis
-
„Urania propitia”, wydana przez autorkę własnym sumptem w Oleśnicy w 1650 r. z pomocą typografa Johanna Seyffertusa, to udoskonalona wersja tablic rudolfńskich Johannesa Keplera. Dzieło powstało w miejscowości Łubnice, niedaleko klasztoru w Ołoboku, gdzie M. Cunitz wraz z mężem znalazła schronienie przed wojną trzydziestoletnią u boku ksieni konwentu cysterek Zofi Łubieńskiej. Książkę zadedykowała cesarzowi Fryderykowi III. „Urania propitia” składa się z czterech części: części teoretycznej, uwag na temat obserwacji astronomicznych, opisu budowy instrumentów obserwacyjnych oraz tablic astronomicznych, tzw. efemeryd. Starodruk obok 144 stron tekstu zawiera 286 tabel astronomicznych. Opatrzony jest wstępem męża autorki, Eliasa von Löwen, napisanym po łacinie i w języku niemieckim, w którym zawarta jest uwaga, że cała zasługa w napisaniu dzieła przypada jego żonie Marii. Książka, traktowana przez wieki jako podręcznik astronomiczny, po raz pierwszy wyjaśniała, w jaki sposób można obliczyć fazy Wenus. Autorka, posiłkując się wyłącznie odręcznymi wyliczeniami, skorygowała kilka błędów w tablicach J. Keplera oraz opracowała je dostosowując do potrzeb uczniów.
-
Autor
-
Maria Cunitz (1610–1664)
-
Prawa
-
Domena publiczna
-
Wydawca
-
sumptibus Autoris Excudebat Typographus Olsnensis Johann. Seyffertus
-
Miejsce wydania
-
Bicini Silesiorum
-
Data wydania
-
1650
-
Format
-
2°
-
Typ
-
Starodruk
-
Sygnatura
-
MT/H/S/19
-
Właściciel
-
Muzeum Okręgowe w Toruniu
